Hurdegaryp – Die mededeling op het affiche voor het onderlinge jeugdvoetbal-toernooitje dat zaterdag op sportpark De Warren in Hurdegaryp werd georganiseerd door de gelijknamige vv, liet aan duidelijkheid niets te wensen over. Een onvervalste ‘open’ inschrijving dus, iedereen in de voorgeschreven leeftijdsgroep kon meedoen. Waren het ’s ochtends de groepen van de jongere jeugd die mochten spelen, ’s middags was de beurt aan de wat oudere jongeren. En óf ze daar gebruik van maakten, een dikke veertig (!) jongelui kwamen keurig vijf minuten voor aanvang, dat was de eis wegens ‘u weet wel’, opdraven op het sportpark waar alles al in gereedheid gebracht was, compleet met een speelschema en twee overdwarse velden op het fraaie kunstgras. Saillant detail: er is inmiddels een stofzuiger aangeschaft om die vermaledijde korreltjes die buiten de boot, in casu het speelveld, zijn terecht gekomen, te verhinderen de omgeving, vroeger heette dat ‘het milieu’, te verontreinigen.
koffie
Ik ben mooi op tijd, op tijd voor het welkomstwoord van Jan, hij vormt deze middag in z’n eentje de ‘commissie van in- en uitgeleide’, voor uitleg over wat er gaat gebeuren en natuurlijk voor de koffie, want: waar Jan, daar koffie. We informeren om te beginnen naar elkaars gezondheid, dat doen we altijd als we elkaar tegenkomen, maar in deze benarde tijden ligt er toch iets meer nadruk op. We komen tot de gezamenlijk conclusie ‘dat it wol minder koe’ en we spreken de wens uit dat er binnen afzienbare tijd weer in competitieverband zal kunnen worden gevoetbald. Al was het alleen maar om ons als verslaggevers aan het werk te houden. Flauwe kul natuurlijk, maar we missen het wel, die wekelijkse gang naar de velden, het ‘besteklik praat’ in de kantine, de bestuurskamer, dan wel langs de lijn.
publiek
Toeschouwers, publiek dus, is er niet, mag er niet zijn, maar dat doet in dit geval niet echt afbreuk aan het plezier dat de jongelui, allemaal jongens en een paar meisjes, zicht- en hoorbaar hebben. Ze zijn waarschijnlijk net zo blij als wij dat er weer gevoetbald kan worden, in welke samenstelling dan ook. Als het tijd is wordt de hele kluit bij elkaar geroepen om de teamindeling bekend te maken. Die is door de leiding gemaakt, een paar mannen die hun pappenheimers kennen en die dus een verantwoorde keuze kunnen maken op basis van het aloude ‘ net alle goede fuotballers by elkoar’. Later op deze fraaie zaterdagmiddag, zeg maar de eerste lentedag van 2021, blijkt dat de keuzeheren hun werk goed hebben gedaan. Wat ook blijkt, is dat ze bij vvHardegarijp niet wakker hoeven te liggen wegens gebrek aan aanstormend talent. Ik zie lang niet alles, maar er lopen genoeg goede voetballers-in-spé rond om te zijner tijd de seniorenelftallen aan te vullen.
plezier
Het plezier spat ervan af, de mannen en vrouwen hebben er zin in, ze zijn blij dat ze weer eens een lekker potje kunnen voetballen. Ik zit schuin achter een van de goals, een kleiner formaat, we spelen op twee halve velden, en dat betekent dat ik een prima overzicht heb op het hele veld. Ik ben gekomen om wat foto’s te maken voor mijn nieuwe website die binnenkort te vinden is onder de naam Binne Kramer. Daarop komen sportverslagen, nieuws uit de sportwereld, onderwerpen uit de gemeentelijke politiek en onderwerpen op cultureel gebied. Maar de nadruk zal op sport liggen. Maar omdat het nog niet helemaal in kannen en kruiken is, komen dit verslag en de bijbehorende foto’s op verzoek van Jan op de site van vvHardegarijp. Waarvan acte. Maar voorlopig is er nog niet veel te doen op sportgebied tot mijn verdriet en de digitale gemeenteraadsvergaderingen helpen ook niet mee om mij wat op te fleuren.
smullen
Dit zijn allemaal jongens en meisjes die al de nodige ‘vlieguren’ hebben gemaakt, ze kunnen dus allemaal ‘wel een beetje voetballen’. En sommigen wel meer dan een beetje. Want ik zie dingen die bewijzen dat hier een arsenaal aan talent rondloopt waar een vereniging mee vooruit kan. Trouwens, datzelfde zie ik ook bij andere clubs in mijn ‘jachtveld’ en ook in andere leeftijdsgroepen. Jongetjes en meisjes van een jaar of tien die bewegingen in huis hebben waar je ‘duimen en vingers bij af likt’, zoals de Vlamingen dat zo mooi zeggen. Bij deze wat oudere jeugd speelt ook de tactiek een steeds belangrijkere rol. Natuurlijk willen ze stuk voor stuk graag laten zien wat ze op voetbal-technisch gebied allemaal in huis hebben en dat betekent dat ik dingen te zien krijg die ik afgelopen maanden node gemist heb. Prachtige passeerbewegingen, lobjes en stiftjes om in te lijsten en snoeiharde schoten die af en toe overigens ook eindigen op het parkeerterrein. Maar ach, zulke missers zie we ook in het betaalde voetbal, daar slagen ze er zo nu en dan in de bal het stadion, met twee ringen nog wel, uit te schieten. Dus, waar hebben we het over nietwaar. Ik vermaak me prima, dit doet me weer denken aan de reguliere zaterdagmiddagen. Het kan mij niet gauw genoeg weer normaal worden, al is het dan ook met kleine stapjes. Wel een groot contrast overigens met vorige week zaterdag, toen stond ik bij Aldtsjerk op de elfstedenroute. Nee, niet op schaatsen…. Als ik het goed begrepen heb is er over een paar weken ook weer een toernooi voor de jongere jeugd, daar wil ik ook even komen kijken. Al was het alleen maar voor de koffie van Jan…
Binne Kramer