Zaterdagochtend 22 februari bereikte ons het trieste bericht, dat Kees Bakker op 71-jarige leeftijd is overleden. Na een ziekbed kon hij deze strijd niet meer winnen. Tijdens de opening van sportpark de Warren in 1972 was Kees al lid van ons VVH. Diverse functies vervulde deze pure clubman in al deze jaren tot en met 2016. Kees is dus 44 jaar actief geweest binnen onze vereniging. Een prestatie die genoemd moet worden. Â Bakker was naar eigen zeggen in zijn jeugd in Rottum (nabij de velden van Heerenveense Boys), een talentvolle keeper die het tot het C-elftal schopte van SC Heerenveen (Het hedendaagse 2e elftal). Kees raakte destijds zwaar geblesseerd aan een knie en zei het actieve voetbal al snel vaarwel. In zijn beginjaren bij VVH begon Kees als jeugdleider van zijn zonen, hij vervulde die rol tot eind jaren 70 begin tachtiger jaren. Er wachtte namelijk een nieuwe functie voor Kees en zijn vrouw Riekie. De familie Bakker waren per 1982 de nieuwe beheerders van onze kantine. Zij kregen uiteraard de hulp van hun zonen en ook Elwin Rinsma e.a. hielpen vaak mee. Moeilijkheden waren er bij Kees in de kantine nooit, en waren die er soms wel dan lostte hij deze hoogstpersoonlijk wel op. De familie Bakker bleef de kantinefunctie vervullen tot en met het seizoen 1989/1990. Inderdaad het legendarische seizoen waar het vlaggenschip van Hardegarijp ongenaakbaar bleek onder de toenmalige trainer Klaas Kooistra.
In 1992 begon Kees met weer een nieuwe functie. Hij was namelijk begonnen als speaker. Deze omroeper was me er eentje. Eenzaam in zijn soort. Kees mistte weleens een doelpunt, en dus ging het welbekende raampje open (wa hat der scoort mannen?), dit tot grote hilariteit van het vaak in grote getale aanwezige publiek. Kees genoot en vond dit prachtig. Vreemd was dit echter niet dat er weleens iets werd gemist. Want Kees was meer dan een omroeper. Hij deed andere zaken er gewoon bij. Bellen om uitslagen bijvoorbeeld was in die tijd een gewoon goed. Kees was vooral sterk in de details. Kende ook iedere trainer of leider van de tegenstanders, laat staan de scheidsrechters. In 1994 haalde Kees er een assistent bij. Die kon mooi het nieuwe scorebord bedienen en vooral opletten bij doelpunten, al was dat laatste niet echt nodig, want Kees zat vrijwel altijd goed in zijn waarneming. Al zorgde Kees ook een keer voor opschudding. Door de microfoon riep hij de scheidsrechter toe dat hij ook wel eens de andere kant op mocht fluiten. Uiteindelijk niet handig maar met excuses werd dit voorval Kees vergeven.
De assistent van toen ging ook vrijwel altijd mee naar de uitwedstrijden. Samen met Kees, zoon Harry en zoon Sido zijn we overal geweest. Zelfs tot buiten de provinciegrenzen was in die tijd geen uitzondering. Prachtige tijden. Zodra je ook inderdaad de provinciegrens naderde viel het favoriete Omrop Fryslan weg. Na afloop moesten we om half zes weer in Friesland zijn anders mistten we het rondje uitslagen op de radio.
Het seizoen 2015-2016 was Kees zijn laatste als speaker van VV Hardegarijp.  Eind 2014 tijdens een wedstrijd tegen Rijperkerk zei Kees uit het niets (de jeugd mat it oernimme). Tot eind 2016 hielp hij zijn opvolger. Daarna was er de kritische blik maar bovenal het schouderklopje. Het was goed. Al bleef Kees zijn club trouw en groot supporter van onze club. Tot op het laatst bleef Kees op de Warren komen, en bleek Hardegarijp- SC Veenwouden in december de allerlaatste keer. De assistent van toen is de opvolger van nu. Al zal het welbekende raampje nog weleens open gaan. Want een betere speaker dan Kees zal er nooit komen. Wij verliezen in Kees een grote vriend en een echte VVH man. Bedankt Kees. Mede jou aanwezigheid heeft VV Hardegarijp een waardig gezicht gegeven.
Lid van verdienste Kees Bakker wat gaan we je missen. Wij wensen de familie en vrienden heel veel sterkte toe in het verwerken van dit zware verlies.
Namens Bestuur, leden, vrijwilligers en supporters van de VV Hardegarijp Frank Hoving.