Onder meer dan uitstekende omstandigheden arriveerde Silvan de Vries zaterdagmiddag op sportpark de Warren. Hij werd achtervolgd door 2 vriendjes, zijn vader en moeder kwamen iets later maar hadden wel Silvan’s broertjes mee genomen.
Silvan had de zware taak om Pupil van de Week te mogen zijn en was er helemaal klaar voor.
Silvan mag graag in de belangstelling staan en eigenlijk is hij al wereld beroemd, zeker in Hurdegaryp. Hij treed al regelmatig op ‘tusken de skodoarren’ dat hij dan al zingend ook nog aan het breakdansen is verhoogd de waarde van zijn optreden.
Ook een sociale jongen en dat kwam zeker tevoorschijn in de bestuurskamer waar natuurlijk het voorstelrondje was. Luid, duidelijk en zeer overtuigend allemaal. Alhoewel ….. bij het voorstelen zei hij ‘Ik ben Silvan en ik ………… Jan wat ook alweer’
Het omkleden was hij gewent natuurlijk, als ras artiest zing je (bijna) elk nummer in een andere creatie, het enige echte Pupil van de Week trainingspak kon zo in zijn garderobe opgenomen worden ware het niet dat dat natuurlijk niet kan en mag. Dit voor Silvan perfect passende maat pak is natuurlijk exclusief en alleen maar toegestaan om het op sportpark De Warren te dragen. Vandaag overigens alleen maar het trainingsjasje en natuurlijk een korte broek. Had te maken met warmte van het heerlijk schijnende zonnetje
Silvan is die eerder genoemde hobby’s ook een leergierig iemand, tijdens de warming-up was eigenlijk ook zo. Niemand minder dan meneer Tjeerd deed de warming-up met Silvan. Qua leeftijd schelen ze bijna 40 jaar …. En Tjeerd leerde uit zijn alom bekende kwaliteiten Silvan meerdere vaardigheden. De andere wissels leerden gelijk ‘even’ mee ….
Opeens had Silvan een vraag, het was kort voordat hij met Ralph richting kleedkamer ging, ‘Komen al die mensen voor mij?” Ja, wat moet je dan antwoorden?, immers een deel wel en vele anderen voor de wedstrijd die een minuut of 10 later zou beginnen. ‘Ze komen inderdaad voor jou Silvan maar omdat ze er toch zijn blijven ze ook om de wedstrijd te zien? Silvan accepteerde het antwoord ……..
Eigenlijk voor elke PvdW best wel een spannend moment als Ralph Silvan mee neemt om richting de kleedkamer te gaan. Rustig zat Silvan even later op het bankje te wachten op wat er ging komen.
Van zijn moeder had ik wat informatie over hem gekregen en ‘per saldo’ bleek dat redelijk te kloppen alleen op dit moment even niet, Silvan is op een heel goede manier ‘goed gebekt’ maar nu in de kleedkamer even niet. Hij was nu juist heel rustig en … oplettend. Wat wil je ook als zo’n 17 mannen de laatste voorbereidingen treffen voor de wedstrijd.
Natuurlijk was er eerder overleg met de scheidsrechter geweest en ook nu mocht PvdW Silvan de bal mee het veld op nemen. Silvan deed het prima. Ook de toss was voor hem gereserveerd. Ook dit ging erg goed, vv Hardegarijp won de toss weer.
Ook het fotomoment was prachtig, ‘eigenwijs’ als Silvan is vroeg hij eerst ‘sta ik hier goed?’
Inderdaad hij stond goed, prominent in het midden voor de scheidsrechter.
Ja en toen kwam het moment waar elke PvdW zin in heeft maar toch tegenop kijkt. Shoot-out tijd was aangebroken. Silvan had de Joure doelman tijdens de warming-up al geanalyseerd het had zijn strijdplan klaar. ‘rustig dribbelen richting het doel, bepalen waar de doelman staat, een heerlijke schijnbeweging en dan uithalen’. Uitstekend voorbereid maar achteraf ook uitstekend uitgevoerd.
Maar wat gebeurd er …. de Joure doelman stopte de bal maar liet deze ook weer los. Gelukkig zag Silvan dat ook en met een heel korte sprint was hij net even eerder bij de bal en schopte hij hem vlak bij de paal langs in het doel.
In het handboek Pupil vd Week bij VVH staat dat dat mag.
De doelman balend achterlatend juichte Silvan alsof hij het winnende doelpunt van of voor een kampioenschap had gescoord
Een prima applaus volgde maar gezien de toch wel iets aanwezige spanning hoorde Silvan dat niet.
Richting de VVH dug-out lopend zag je duidelijk de artiest in Silvan. U kent het vast dat als artiestjes als Marco B, Ali B, lange F of een Frans B langs het publiek lopen en toegejuicht worden. Silvan had het zelfde maar nu 2.0 of zelfs 3.0.
De foto in de dug-out was snel gemaakt en weer richting de kantine waar chef Dirk de frietjes ook snel klaar had.
Ook voor Silvan een beker die volgens diepgaand onderzoek nog steeds op waren. Maar de altijd lachende en vriendelijke Tante Riet had nog een ‘Mentorschilderwerken’ beker gevonden die Silvan maar wat graag in ontvangst nam.
Toen gebeurde er iets in de categorie ‘lach en traan’ Silvan’s iets jongere broertje Julian zag de beker en was ietsiepietsie jaloers. En wilde ook eigenlijk ook zo’n mooie beker hebben. ‘Gewoon’ lief vroeg hij aan Silvan ‘Als jij al mijn medailles krijgt mag ik dan die beker hebben? ‘Nee’ zei Silvan ‘die is voor mij’ Om veel leed in de familie De Vries en tussen deze 2 heren te voorkomen toch maar even ‘ingegrepen’ en goede afspraken gemaakt met Julian ‘als jij weer jarig bent mag jij pupil van de Week zijn’ Julian antwoorde blij ‘dat is goed en 2 april ben ik weer jarig’.
De vraag aan Silvan ‘wat was het mooiste van vanmiddag was snel beantwoord ‘het doelpunt maken met op een goede 2e plaats ‘de beker toch nog krijgen’
O ja, dat zingen en dansen van de titel. Silvan had het er veel te druk voor.
Vv Hardegarijp 1 voetbalde ook natuurlijk en won in een prima wedstrijd met 5-2 van Joure.
JK
PS deze keer niets over Hessel ? nou eigenlijk niet. Hessel floot eerst vv Hardegarijp 2 en in de korte periode tussen het fluiten van VVH 2 en het vlaggen bij VVH 1 had hij even een welverdiende pauze. #datuhetmaarweet
